Four Thirds sistemi

Four Thirds Sistemi tarafından oluşturulan bir standarttır Olympus ve Eastman Kodak için dijital tek lensli refleks fotoğraf makinesi (DSLR) ve aynasız fotoğraf makinesi için tasarlanmış ve geliştirilmiştir.

Sistem, birden fazla üreticiden temin edilebilen dijital kameralar ve lensler ile , farklı üreticilerin lens ve gövdelerinin değiştirilmesine olanak sağlayan bir standart sunmaktadır.

Daha eski tek lensli refleks (SLR) sistemlerinin aksine, Four Thirds baştan tamamen dijital olacak şekilde tasarlandı. Birçok mercek, Olympus’un birçoğu için ürün yazılımı güncellemeleri sunduğu noktaya kadar yoğun biçimde bilgisayarlı hale getirildi. Objektif tasarımı, özellikle telekeriktasarımlarla , dijital sensörlerin gereksinimlerine göre uyarlanmıştır . Sensörün boyutu, çoğu DSLR’den önemli ölçüde daha küçüktür ve bu, lenslerin, özellikle telefoto lenslerin daha küçük olabileceği anlamına gelir. Örneğin, 300 mm odak uzunluğuna sahip bir Four Thirds lens , 35 mm film standardı için 600 mm odak uzaklığı lensiyle aynı görüş açısını kaplar ve buna karşılık daha kompakt olur. Böylece, Four Thirds Sistemi ürün faktörüne sahiptir(odak uzaklığı çarpanı) yaklaşık 2’dir ve bu daha büyük büyütme için daha uzun odak uzunluğunu mümkün kılarken, geniş açılı merceklerin imalatına kesinlikle yardımcı olmaz.

Daha büyük SLR’ler ile daha küçük bas -çek kompakt dijital fotoğraf makineleri arasındaki görüntü sensörü formatı , orta düzeyde maliyet, performans ve kolaylık sağlar.

Avantajlar

• Daha küçük sensör boyutu, daha küçük ve daha hafif kamera gövdeleri ve lensleri mümkün kılar. Özellikle, Four Thirds sistemi kompakt, büyük açıklıklı merceklerin geliştirilmesine izin verir. İlgili objektifler, daha büyük sensör formatları için tasarlandığında daha büyük, daha ağır ve daha pahalı hale gelir.
• Telekerik optik yol, sensöre çarpan ışığın sensöre dik olarak yaklaştığını, daha parlak köşelere neden olduğunu ve özellikle de geniş açılı lenslerde merkez dışı çözünürlüğün iyileştirildiğini ifade eder.
• Flanş odak mesafesi Canon FD, Canon EF, Nikon F ve Pentax K’dakilere göre çok daha kısa olduğundan, eski Olympus OM Sistemi de dahil olmak üzere pek çok diğer SLR tipi için objektifler basit mekanik adaptör halkalarıyla Four Thirds kameralara takılabilir. Bu tür mekanik adaptör halkaları tipik olarak manuel odak ve açıklık ayarını gerektirir.

Dezavantajları

• Daha küçük bir sensörün, daha büyük bir sensörle eşleşen bir piksel sayısına sahip olan ana dezavantajı, gelen ışığın sensörün her pikselinin ışığa duyarlı kısmına çarpan alanın azalmasıdır. Four Thirds kamera ve lens, yakalanan tüm ışığı, küçük sensörü çevreleyen küçük ışık çemberine odaklamak için uygun şekilde tasarlanmıştır. Bunun nedeni, daha küçük bir pikselin orantılı olarak daha küçük ışığa duyarlı bir alana sahip olmasıdır, çünkü piksel toplam alanın daha büyük bir bölümünü ikincil devrelere ve kenar gölgelendirmeye daha büyük bir pikselden daha fazla kaybeder. Her piksel çıkış voltajı ile çalışmak için daha az yakalanan ışıkla birlikte, yüksek kromatik ve renkli parazitin yanı sıra azaltılmış dinamik aralık ile sonuçlanan daha yüksek sinyal paraziti ile ek amplifikasyon gerektirir.
• Bir sensörün çözünürlüğü genellikle Mega Piksel veya MP cinsinden toplam sensör pikseli olarak ölçülür. Bu nedenle, görüntü çözünürlüğü açısından DSLR’ye göre daha küçük MP değerine sahiptir. Bir lensin çözünürlüğü tipik olarak, örneğin milimetre başına 100 siyah beyaz çizgi çifti görüntüsünü üretme yeteneği olarak tanımlanır. Bu, 10 µm’lik bir çizgi çifti mesafesine karşılık gelir. . Bu aynı zamanda bugün küçük piksellerin nasıl üretilebileceği konusunda da bulunduğundan, Four Thirds görüntü sensöründe hangi görüntü çözünürlüğünün elde edilebileceği konusunda bir sınır koyuyor. Sonuç olarak, daha küçük pikseller ayrıca daha yüksek görüntü sensörü çözünürlüğünden faydalanabilmek için lens çözünürlüğüne daha fazla talep getirir, ancak daha küçük bir piksel aktif alan ortalama etkisini azaltır ve yüksek uzaysal frekansların daha iyi örneklenmesini sağlar. Karardaki genel değişim, birkaç kısa genel ilkeyle özetlenemeyen oldukça önemsiz bir sorundur. Piksel boyutu ve piksel aktif alanı arasındaki en iyi dengeyi bulmak için karmaşık sayısal simülasyon gereklidir.
• Daha büyük bir sensörle aynı görüş açısını elde etmek için, Four Thirds sensörüyle kullanılan lensin odak uzunluğunun daha kısa olması gerekir. Bununla birlikte, daha büyük sensörle aynı alan derinliği ve ışık toplama kabiliyetini elde etmek için, lens açıklığının sabit tutulması gerekir, yani aynı alan derinliğini vermek için lensin odak oranı Four Thirds sisteminde daha küçük olmalıdır ve görüntü gürültüsü daha çok olur. Daha hızlı lensler üretmek (daha küçük odak oranına sahip lensler) daha zor olduğu için, alan derinliği kadar sığ ve daha geniş formatlarda eşdeğer bir lens kadar hafif olan bir lens bulmak zor veya imkansız olabilir. Örneğin, 35 mm’lik tam kare bir DSLR, diyaframı iki durakla kapatarak Four Thirds kameranın alan derinliğini karşılayabilir; ancak bir Four Thirds Sisteminin hızlı bir mercek kullanarak 35 mm tam kare kameranın sığ alan derinliği ile eşleşmesi daha zor veya imkansız olabilir.

Farklılıklar

• Four Thirds fotoğraf makinelerinin çoğu (özellikle Olympus tarafından üretilenler) 3: 2 yerine 4: 3 en boy oranını kullanıyor; daha yeni modeller, 3: 2’ye kadar kırpma sağlar, ancak bu, diyagonal azalmış bir görüntüye yol açar (yani, etkili ürün faktörü o zaman 2,08’dir).

Mikro Four Thirds sistemi

DSLR fotoğraf makinelerine göre Micro Four Thirds’in Avantajları

Micro Four Thirds’ın daha geniş formatlı kameralara ve lenslere göre birçok avantajı var:

• Küçük ve hafif
• Daha kısa flanş odak uzaklığı , çoğu manuel merceğin kullanım için uyarlanabileceği anlamına gelir, ancak C montaj mercekleri biraz daha kısa flanş odak uzaklığına sahiptir ve adapte olmak için daha zordur.
• Daha kısa flanş odak mesafesi daha küçük, daha hafif ve daha düşük maliyetli lenslere de izin verebilir. Bu, özellikle geniş açılı lensler için geçerlidir.
• DSLR faz odağını kullanırken olduğu gibi kontrast odakta ileri veya geri odaklanma gerçekleşmez ve aynı şekilde her bir lensin DSLR’lerin doğru odaklanmaları için gerekli olabilecek her kameraya ayrı ayrı kalibre edilmesi gerekmez.
• Bir aynanın olmaması, “ayna tokası” gürültüsü ve bunun sonucunda ortaya çıkan kamera titreşimi / hareketi ile birlikte ek bir hassas düzeneğe duyulan ihtiyacı ortadan kaldırır.
• Video çekerken vizör kullanılabilir.
• Sürekli modda (video sürekli veya ardışık çekim yapar) görüntü gürültüsünün artmasını önlemek için küçük sensör daha iyi soğutulabilir.
• Otomatik odaklama performansı fotoğraflar ve videolar için aynıdır, bu nedenle hız video modunda geleneksel DSLR’lerden çok daha hızlıdır.
• Sensör flanşı mesafesinin azalmasından dolayı, sensörün hassas ayna mekanizmaları eklenmiş olan bir DSLR’ye göre temizlenmesi daha kolaydır.
• Küçük sensör boyutu, daha küçük ve daha hafif telefoto lens eşdeğeri için izin verebilir.
• Küçük ve hafif kameralar ve lensler, takdir ve taşınabilirlik sağlar.
• Daha küçük sensör ebadı, aynı eşdeğer görüş ve diyafram alanı için daha derin bir alan derinliği sağlar. Bu, manzara ve makro çekimi gibi bazı durumlarda istenebilir.

Elektronik Vizörün Avantajları

Birçok DSLR de “canlı görüntü” işlevselliğine sahip olsa da, bunlar aşağıdaki avantajlara sahip Micro Four Thirds elektronik vizörüne (EVF) kıyasla nispeten düşük işlev görür :

• Pozlama, beyaz dengesi ve tonun gerçek zamanlı önizlemesi.
• Düşük ışıklı bir sahneyi olduğundan daha parlak gösterebilir.
• Vizör, ayna tabanlı bir vizörün yapamadığı birinin önizlemesini yakınlaştırabilir. Bu yüzden, yakınlaştırılmış bir EVF ile manuel odaklama kullanmak, aynadan manuel odaklamadan daha kesindir.
• Vizör, sensörün farklı olabilecek bir optik görüntü yerine potansiyel görüntüyü nasıl gördüğünü gösterir.
• Görünüm, genellikle tünel benzeri bir görünüme sahip bazı optik vizörlerden daha büyük görünebilir.
• Gürültü, ağırlık, tasarım karmaşıklığı ve maliyet ekleyen hareketli aynaya ve kepenklere güvenmeyin.
• Daha iyi malzeme ve tasarım kalitesi için ağırlık veya boyut cezası yoktur. Optik vizör kalitesi tüm DSLR’lerde büyük ölçüde değişir.

Olympus ve Panasonic, elektronik vizörlerin uygulanmasına iki yoldan yaklaştı: dahili EVF ve isteğe bağlı flaş yuvası eklentisi EVF.

OM-D E-M5’in 2012 yılı Şubat ayında piyasaya sürülmesine kadar Olympus tasarımlarından hiçbiri yerleşik bir EVF içermiyordu. Olympus’un dört ek flaşlı vizörü var. Olympus VF-1, 17mm gözleme mercek görüş alanına eşdeğer, 65 derecelik görüş açısına sahip bir optik vizör ve öncelikle EP-1 için tasarlandı. Olympus, Olympus EP-1’den sonra tüm MFT kameralarında kullanılmak üzere yüksek çözünürlüklü VF-2 EVF ve daha yeni, daha ucuz biraz düşük çözünürlüklü VF-3 modelini tanıttı. Bu EVF’ler sadece aksesuar flaş kızağının içine değil, aynı zamanda yalnızca Olympus kameralarla güç ve iletişim için özel bir tescilli bağlantı noktasına da bağlanır. Hem VF-2 hem de VF-3, üst düzey Olympus kompakt noktasında da kullanılabilir ve Olympus XZ-1 gibi fotoğraf makinelerinde çekim yapabilir . Olympus, Mayıs 2013’te Dördüncü nesil PEN amiral gemisi olan E-P5 ile birlikte VF-4’ü duyurdu.

Panasonic G ve GH serisi kameralar 2011 yılının ortalarından itibaren EVF’lerde üretilirken, üç GF modelinden ikisi ilave LVF1 flaş ayakkabısı EVF’yi kullanabilir. LVF1 ayrıca, güç ve iletişim için kameraya yerleştirilmiş özel bir porta da bağlanmalıdır. Bu tescilli port ve aksesuar, Panasonic Lumix DMC-GF3 tasarımında yer almıyor . Olympus’a benzer şekilde LVF1, Panasonic Lumix DMC-LX5 gibi yüksek kaliteli Panasonic kompakt nokta ve çekim kameralarında kullanılabilir .

Micro Four Thirds’in DSLR’lere kıyasla Dezavantajları

• Sensör, alandaki % 25 daha küçüktür (2.0 × ekin faktörü), diğer sistemlerde yaygın olan APS-C’den (1.5 × ekin faktörü) veya Canon APS-C için 1.6x) boyutundan daha küçüktür (% 50 daha küçüktür). Diğer tüm değişkenler aynı olduğunda daha düşük görüntü kalitesi anlamına gelebilecek tam kare bir sensörden (1.0 × kırpma faktörü) (35 mm eşdeğeri). Bu, daha büyük sensörlerle karşılaştırıldığında, daha düşük renk geçişleri ve aynı ISO ayarlarında, özellikle düşük ışıkta daha fazla gürültü içerebilir.
• Kontrast algılamalı Micro Four Thirds fotoğraf makinelerinde kullanılanlar gibi otomatik odaklama sistemleri başlangıçta gelişmiş DSLR’lerde kullanılan faz algılama sistemlerinden daha yavaştı. Statik konu çekerken bu boşluk Olympus OM-D E-M5 ile elimine edildi. Kameraya doğru veya makineden uzaklaşan nesnelerin izlenmesi kontrast tespiti ile de zordu, ancak bu konu Olympus OM-D E-M1’in hibrit faz algılama otomatik odaklama sisteminin tanıtılmasıyla 2013 yılında ortadan kalktı .
• Bir ayna ve prizma mekanizmasının bulunmamasından dolayı, objektif boyunca bir optik vizör kullanma yeteneği yoktur. Objektiften gelen bir objektif vizörü, takılabilir objektiften olmayan bir optik vizör (bir menzil veya TLR’ye benzer ) veya evrensel olarak temin edilen LCD ekran kullanılmalıdır.
• Teorik olarak, lenslerin değiştirilmesi, hem aynayı hem de sensörü koruyan kapalı bir deklanşörü olan DSLR’lere kıyasla, “aynasız” kamera tasarımında sensörü daha fazla toza maruz bırakabilir. Aynasız kameralar, bu sorunu en aza indirmeye çalışan toz giderme sistemlerine sahiptir ve pratikte bir DSLR’den daha az toz problemi yaşarlar. Pek çok mikro-dört üçüncü kullanıcı, sensörde hiç toz bulamadığını bildirdi.
• Daha büyük bir mahsul faktörü (yarı-APS-C’nin 1.5x’e karşı 2 katı çarpanı) , aynı eşdeğer alan için daha geniş alan derinliği ve yarı-APS-C ve özellikle tam kare kameralarla karşılaştırıldığında f / stop anlamına gelir . Bir fotoğrafçı portre çekerken olduğu gibi bir arka planı bulanıklaştırmak istediğinde bu bir dezavantaj olabilir.
• Micro Four Thirds kameralar DSLR’lerden veya yarı APS-C kameralardan daha küçüktür ve bu daha çok kullanan kullanıcılar için nispeten zayıf ergonomi sağlarken, diğerlerinin çoğuna yarar sağlar. Bu, özellikle kullanım, sağ kavrama derinliği ve düğmelerin ve aramaların boyutu ve yerleşimi için geçerlidir.
• Micro Four Thirds lensleri, 35 mm eşdeğeri ve APS-C kameralarda lens vinci nedeniyle kullanılamaz .

Micro Four Thirds’in kompakt dijital kameralara göre avantajları

• Büyük ölçüde arttırılmış sensör boyutu (5-9 kat daha geniş alan) daha düşük görüntü kalitesi, örneğin düşük ışık performansı ve düşük gürültü ile daha yüksek dinamik aralık sağlar .
• Değiştirilebilir lensler, eski ve gelecekteki lensler dahil olmak üzere daha fazla optik seçime izin verir.
• Daha sığ alan derinliği mümkündür (örneğin portreler için, bokeh için …).

Micro Four Thirds’in kompakt dijital fotoğraf makinelerine kıyasla dezavantajları

• Arttırılmış fiziksel boyut (kamera ve lensler, sensör boyutunun artmasından dolayı daha büyüktür);
• Kompaktlarda (örneğin 10 ×, 30 × modelleri gibi) bulunan aşırı yakınlaştırma lensleri daha pahalıdır veya fiziksel boyut, maliyet ve pratiklik hususları nedeniyle büyük sensörlü kameralarda bulunmaz;
• Benzer şekilde, daha büyük sensörler ve sığ derinliği, birleşik makro yetenek sağlar ve genellikle ayrı, özel lensler gerektiren yakın odaklamayı daha zor hale getirir .
• Daha yüksek maliyet.

Four Thirds System şirketler

2006 Fotoğraf Pazarlama Birliği Yıllık Sözleşmesi ve Ticaret Fuarı’ndan itibaren Four Thirds konsorsiyumu aşağıdaki şirketlerden oluşmuştur:

• Fuji
• Kodak
• Leica
• Olimpos
• Panasonic
• Sanyo
• Sigma